Szkoła Podstawowa
im. Świętego Floriana
w Glisnem

Uczniowie klasy IV, na lekcjach języka polskiego, wykazując się niezwykłą kreatywnością, zaprojektowali herb Glisnego. W swoich pracach doskonale podkreślili walory swojej miejscowości: Glisne otoczone jest lasami, w których jest mnóstwo grzybów. Na rysunkach uchwycone są piękne, górskie krajobrazy i góra Luboń oraz łany zboża. Jest również krowa i baran, których nie brakuje w okolicy. Biało- czerwone flagi nawiązują do naszej Ojczyzny. Jest również złota korona z diamentami- góra korony jest szpiczasta, gdyż jest to korona dla mężczyzny, bo podobno na terenach Glisnego król Kazimierz urządzał łowy.

Kto wie, może kiedyś władze wykorzystają te pomysły do zaprojektowania prawdziwego herbu Glisnego.

W tym roku w naszej szkole  odbyły się uroczyste obchody 229 rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja. Tym razem jednak, przez epidemię, uczniowie zostali poproszeni o uczczenie tego Święta inaczej - w domu. Dziękujemy za zainteresowanie i odzew na nasz apel o włączenie się do wspólnych obchodów 229 rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja. Jeteśmy wdzieczni Wam drodzy Rodzice i Uczniowie. Dziękujemy! W galerii prezentujemy zdjęcia, które przesłaliście.

Drodzy uczniowie klas młodszych!

Piszemy ten list, aby powiedzieć Wam, że bardzo za Wami tęsknimy. Tak – to my „Bohaterowie angielskich książek dla dzieci” i również bohaterowie realizowanej w Waszej szkole innowacji – hmm – trudne słowo! – pedagogicznej z języka angielskiego. Jesteśmy gotowi na spotkania z Wami, wspólne czytanie książek, opowieść o Nas dla Was, Wasze wspaniałe przebrania – tutaj wieki ukłon w stronę Waszych rodziców – bez Nich – nie dalibyśmy rady. Na razie jesteśmy bezpieczni w domu Pani od języka angielskiego – zabawna osoba – dlatego się nie nudzimy, ale bardzo, bardzo brakuje nam Waszej energii, uśmiechu,  ciekawego wystroju Waszej klasy, wspólnych zdjęć, gdzie każdy wygląda świetnie i będą one dla Was pamiątką z czasów szkolnych. Bądźmy dobrej myśli – z pewnością innowacja – hmm znowu to trudne słowo – będzie kontynuowana. Musimy Was odwiedzić w Waszej szkole.

Wasi Książkowi Przyjaciele: Alicja z Krainy Czarów, kolorowy słoń Elmer, Mary Poppins,

zapominalski kot Mog, królik Peter Rabitt, bohaterowie sagi „Redwall”, Willy Wonka…

• PS Innowacja – to coś nowego, ciekawego np. projekt – każde dziecko to lubi!!!

Uczniowie klas starszych - w ramach projektu na lekcjach historii - podzielili się swoimi relacjami, przemyśleniami na temat pandemii. Oto niektóre z nich:

Koronawirus pochodzący z Wuhan wywołuje chorobę nazwaną COVID-19, która rozwija się w charakterystyczny sposób i powoduje określone objawy. Z powodu tej choroby musimy siedzieć w domu, nie możemy iść do kościoła, co dla nas w niedzielę było podstawą. Musimy chodzić w maseczkach, które są teraz bardzo drogie i w  rękawiczkach. Jest to dla nas bardzo duże wyzwanie, ponieważ podupada nam gospodarka. W Polsce także chorują pielęgniarki lekarze i ratownicy medyczni i nie mamy wiele urządzeń i przyborów takich jak: rękawiczki, maski, kombinezony, respiratory. Musimy uszanować i przystosować się do zakazów i nakazów ministerstwa zdrowia, który daje nam nowe informacje w sprawie koronawirusa. Jest nam wszystkim bardzo trudno. Służba medyczna musi być w gotowości. Niestety liczba zachorowań przekroczyła już 10 000, a liczba zgonów nadal rośnie. Starajmy się wychodzić z domu - tylko za pilnymi sprawami lub tylko na zakupy. Zachowajmy bezpieczeństwo higieny osobistej myjąc ręce po powrocie do domu i przed posiłkiem. W moim odczuciu jest to trudny czas, ponieważ nie możemy spotykać się ze znajomymi, wyjść na spacer np. do parku. Dla mnie jest to bardzo ciężki czas. Uczymy się poprzez  lekcje online, które są inne niż w szkole. Zadania staramy się wykonywać i wysyłać  na bieżąco.  Możemy znaleźć sobie hobby, które wykonujmy  codziennie np. czytając książki, taniec itp. Jest to dla nas trudny czas lecz mamy nadzieje, że kiedyś wrócimy do czasów sprzed pandemii.

Pod koniec listopada 2019 r. pierwszy raz usłyszałem o koronawirusie czyli wirusie COVID -19.Wtedy nikt z nas nie pomyślał nawet o tym, że dotrze on do naszego kraju, do Polski. W wiadomościach mówili o coraz większej liczbie osób zarażonych oraz o pierwszych przypadkach śmiertelnych. Przez to, że nie dotyczyło to nas bezpośrednio, tylko miasta Wuhan w Chinach żyliśmy jak dotąd. Nie zdawałem wtedy sobie sprawy, że wirus ten tak szybko będzie się rozprzestrzeniał. Dopiero dnia 4 marca 2020 r., gdy potwierdzono w Polsce pierwszy przypadek osoby zakażonej wirusem COVID -19 zaczęliśmy się niepokoić. Szukaliśmy informacji na ten temat w Internecie oraz słuchając wiadomości. Dowiedziałem się, że wirus ten wywołuje korona wirus SARS-COV-2. Jego skrót oznacza ciężki ostry zespół oddechowy ponieważ w ten sposób choroba się objawia. COVID-19 przenosi się drogą kropelkową. Bardzo szybko można się zarazić od innej osoby lub przez dotknięcie przedmiotu na którym znajduje się wydzielina osoby chorej. Objawami zakażenia są bardzo wysoka gorączka, duszności, suchy kaszel, ból mięśni, płytki oddech, ból gardła. Może również wystąpić ucisk w klatce piersiowej. Z każdym dniem przybywa zarażonych. Zwiększyła się liczba zgonów, są również przypadki wyzdrowień, co mnie bardzo cieszy. Od dnia 11 marca nasz rząd podjął decyzję o tym, aby zamknąć szkoły. Wprowadził również inne ograniczenia. Zaczęliśmy uczyć się w domu zdalnie. Nie mogliśmy chodzić na spacery, do kościoła oraz wspólnie się spotykać. Zamknięte zostały także kina i muzea, zostaliśmy zmuszeni do siedzenia w domu. Bardzo nam się to nie podobało. W późniejszym czasie ograniczenia te złagodzono, mogliśmy wychodzić, ale tylko w maseczkach.

    Wirus COVID -19 bardzo zmienił nasze życie. Zacząłem doceniać czas z przed epidemii, kiedy mogłem spotykać się ze znajomymi, jeździć do dziadków, kiedy tylko chciałem, chodzić do szkoły. Nie pomyślałbym wcześniej, że będę tęsknił za szkołą, kolegami, koleżankami oraz nauczycielami. Wszyscy ludzie po tej epidemii, gdy się skończy, mam nadzieję przestaną narzekać, a zaczną doceniać to co mają.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 Wspomnienia z pandemii Koronawirusa COVID-19

Luty 2020

Już nawet nie pamiętam dokładnej daty. To wszystko wydaje się takie odległe. Do mediów na całym świecie doszła informacja o epidemii nowego wirusa COVID-19. Epidemia szalała już dużo wcześniej. Europa śmiała się z tej epidemii, a Internet był pełen memów na ten temat.

(Pierwsza połowa) Marzec  2020

Wirus przedarł się do Europy. Włochy są głównym siedliskiem zarazy. Tamtejszy rząd się tym nie przejmuje podczas gdy w Polsce, w której wciąż nie ma potwierdzenia zachorowania, wprowadzane są coraz to nowsze ograniczenia. SPOSTRZEŻENIE: Ludzie wykupują - uwaga: Papier toaletowy. Nie wiem po co im tyle papieru? Chcą go jeść?!

(Druga połowa) Marzec 2020

Rząd zamknął szkoły. Potwierdzono zarażenie. Zaczynają się zdalne lekcje. Ja, jak większość uczniów, nie lubiłem szkoły, ale zdalne lekcje są gorsze. Wydaje mi się, że zadawane jest więcej niż zrobilibyśmy w szkole (nie licząc kilku przedmiotów, z których zadania są bardzo ciekawe i chce się je odrabiać). Chcę wrócić do szkoły. SPOSTRZEŻENIE: Po co im ten papier?! Ludzie wciąż go wykupują! Ja rozumiem wykupywać chleb lub inne np. drożdże, ale PAPIER TOALETOWY?! 

 PS: Brazylia podobno ma lek.

Kwiecień 2020

Kolejne ograniczenia. Zabroniono niepełnoletnim wychodzić z domu bez opiekuna. Wyjść z domu można tylko w ważnej sprawie (nawet dorośli). Zabroniono chodzenia po lasach. W kościele może się  zebrać najwyżej 5 osób. Wszystkie zebrania cywilne powyżej 2 osób są nielegalne. Rozkazano ludziom chodzić w maseczkach. Zobaczymy jak rozwinie się sytuacja.

Główne spostrzeżenie kwarantanny:

- ludzie zachowują się dziwnie (wykupują papier toaletowy),

- po długim odosobnieniu ludzie dziwaczeją,

- introwertycy które całe życie siedzieli w domach akurat teraz chcą gdzieś wychodzić,

- natura odżyła,

- powietrze w Krakowie już dawno nie było takie czyste,

- telewizja nie powinna zajmować się nauczaniem (Patrz: Szkoła z TVP).

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Obecnie na świecie panuje pandemia wirusa SARS-CoV-2, który powoduje zakaźną chorobę układu oddechowego – COVID-19 (koronawirus). Koronawirus ma podobne objawy do grypy, czyli kaszel, trudności z oddychaniem, gorączka, zmęczenie. Podejrzeniem było, że wirus jest przenoszony przez zwierzęta takie jak węże, łuskowce i nietoperze od których człowiek może się zarazić, jednak naukowcy po odpowiednich badaniach nie zgodzili się z tą tezą przez co do dzisiaj nie znana jest nam dokładna przyczyna wybuchu epidemii. Pierwsze przypadki zarażeń wirusem zidentyfikowano w Chinach w mieście Wuhan. Wiemy, że osoby które zaraziły się jako pierwsze miały związek z rynkiem owoców morza i żywych zwierząt w tamtym rejonie. Następne osoby zarażają się poprzez drogę kropelkową, przez co koronawirus bardzo szybko opanował świat dostając się również do Europy i Polski.

Jego skutki odczuwamy wszyscy. Podstawową rzeczą jest, aby zostać w domu. 12 marca tego roku w Polsce zamknięto wszystkie szkoły i obecnie trwa zdalne nauczanie, polegające najczęściej na kontakcie nauczycieli z uczniami przez Internet. Kolejną rzeczą jest praca, która w wielu przypadkach również odbywa się online. Jednak przez tą sytuację i nakaz przebywania w domu (ewentualnie w jego pobliżu), wielu ludzi straciło swoją pracę, co wiąże się z tym, że mają mniej pieniędzy, a maseczki i środki dezynfekujące wbrew pozorom są drogie. Koronawirus ma też wpływ na tegoroczne Święta Wielkanocne. Nie możemy spotkać się z rodziną ani pójść do Kościoła, aby celebrować najważniejsze święto dla chrześcijan.

Obecnie w Polsce obowiązuje nakaz zakrywania ust i nosa w miejscach publicznych (noszenie maseczek). Rozporządzenie obowiązuje do odwołania, dlatego nie jest znany termin, w którym zostanie ono zniesione. Należy często myć ręce wodą z mydłem, zasłaniać twarz kiedy kaszlemy, zachować 2 metry odstępu od drugiej osoby i przede wszystkim zostać w domu. Wszystko to jest dla naszego bezpieczeństwa i dzieje się tak, aby zwalczyć pandemię, więc przestrzegajmy wszystkich zasad.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Jestem uczniem SP Glisne. Od 11 marca siedzę w domu na kwarantannie. 11 marca zamknięto szkoły i zakazano wychodzenia z domów z powodu pandemii koronawirusa. Wyjść mogę tylko na swoje podwórko. To i tak dobrze, że mieszkam na wsi i mamy własny ogród. Od 11 marca uczymy się przez Internet. Nauczyciele wysyłają nam zadania na e-dziennik a my odsyłamy gotowe. Dziś (21.04.2020r) chciałbym już wrócić do szkoły i spotkać nauczycieli i kolegów. Do kościoła również nie można chodzić wiec wspólnie oglądamy Msze św. w telewizji. Rodzice czasami muszą jechać na zakupy. Wchodzi się pojedynczo, trzeba mieć ubraną maseczkę ochronną i rękawiczki. Ludzie stoją przed sklepem w kolejce ale każdy osobno 2m od siebie. Do sklepu wpuszczają pojedynczo.

            Już ponad miesiąc nie widziałem moich kuzynów i drugich dziadków (w realnym życiu), ale dzięki temu że w dzisiejszych czasach każdy ma Internet. Widuję ich na Skypie. Codziennie o 14.30 mamy krótkie spotkanie przez Internet :) Dzięki temu widzę jak mój malutki kuzyn szybko rośnie i jak się zmieniają pozostali. Dorośli rozmawiają jak radzą sobie na kwarantannie i nie zawsze są to przyjemne rozmowy. Martwią się, tak jak my wszyscy, kiedy to się skończy? Kiedy wrócimy do normalności.

            W tym roku święta Wielkanocne również były całkiem inne. Zawsze jeździliśmy do babci na święta, a tym razem nie mogliśmy. Przecież dobrze się czuję, babcia też więc dlaczego nie możemy się spotkać? Mama mi wytłumaczyła, że właśnie dlatego, że nie wiemy czy jesteśmy zarażeni. Ja mogę nie mieć objawów, a mógłbym zarazić babcię lub dziadka. Właśnie dlatego zostajemy w domach, by nie narażać innych na niebezpieczeństwo. Mimo, że dla mnie jest to nowa sytuacja wiem, że moi rodzice i dziadkowie też nie mieli z epidemią/pandemią nigdy styczności. Słuchamy w telewizji informacji o pandemii, o zakazach lub co nam w końcu wolno i przestrzegamy tego!  Dzisiaj mamy 21.04.2020r. na tą chwilę zakażonych koronawirusem jest 9737 osób, w tym zmarło 385.

            Liczę na to, że szybko skończy się pandemia, wrócę do szkoły i pojadę odwiedzić swoich dziadków. Ale czy wrócimy do normalności? Życia bez strachu? Zobaczymy wkrótce.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4 marca 2020 roku potwierdzono pierwszy przypadek osoby zarażonej korona wirusem w Polsce. Wtedy jeszcze nie wiedziałam co to za wirus? Jakie zagrożenia przyniesie ta choroba dla nas? W wiadomościach usłyszałam, że COVID-19 to choroba zakaźna układu oddechowego wywołana zakażeniem wirusem SARS-COV-2. Lekarze którzy wypowiadali się o niej mówili, że jej objawy są podobne do grypy, tylko w najcięższych przypadkach potrzebne są respiratory. Objawami tej choroby są wysoka gorączka , duszności, suchy kaszel ból gardła oraz płytki oddech. Aby się uchronić przed tym wirusem należy w dużym stopniu dbać o higienę. Bardzo martwiłam się o siebie i swoją rodzinę, by nikt nie zachorował. Od dnia 11 marca nasz rząd podjął decyzję o tym aby zamknąć szkoły. Od tego momentu uczyliśmy się zdalnie. Oprócz tego nie wolno nam było chodzić na spacery, spotykać się ze znajomymi. Musieliśmy siedzieć w domach. Z każdym dniem było coraz więcej zakażonych osób, wiele ludzi umarło. Gdy dowiedziałam się o tym, że są osoby, które wyzdrowiały trochę się uspokoiłam. Lecz cała sytuacja ciągle była i jest poważna. Nasz rząd wprowadził kolejno zalecenia, których musimy przestrzegać. Jednym z zaleceń było noszenie maseczek - nigdzie nie wolno był nam się bez nich pokazywać. Na razie do szkoły nie mogliśmy wrócić. Nauka w domu jest fajna, ale nic nie zastąpi spotkań z kolegami, koleżankami oraz nauczycielami. Do tego czasu nie doceniałam różnych rzeczy, a mianowicie tego, że mogę się spotykać ze znajomymi, że mogę zwiedzić różne miejsca, że swobodnie mogę jechać na zakupy z mamą do sklepu, że nie muszę się bać o życie swoje i moich bliskich. Ta epidemia zmieniła nasze życie oraz nasze przyzwyczajenia. Mam nadzieję, że wirus ten minie i już nigdy nie wróci. Bardzo bym tego chciała. Sytuacja, która nas spotkała uświadomiła mi, że należy cieszyć się każdym dniem i doceniać to co się ma. Wcześniej o tym nie myślałam. Wydaje mi się, że przez tą epidemię my i nasi rodzice zmienimy podejście do życia i będziemy je doceniać.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Pandemia jakiej jesteśmy świadkami to zupełna nowość – nigdy jeszcze w moim życiu nie było takiej sytuacji. Mam nadzieję, że przetrwamy i wyciągniemy z niej wnioski. Ludzie obawiają się o swoje życie i zdrowie, ale również o pracę. Epidemia ma wpływ na gospodarkę i politykę. Brakuje mi zwyczajnego kontaktu z rówieśnikami, grania w piłkę, wycieczek, rozmów – chciałabym wrócić do szkoły. Szkoda, że tej epidemii nie można przespać. Plusem jest zmiana na lepsze jeśli chodzi o przyrodę i więcej czasu spędzanego z rodziną. Może niektórzy rozwiną swoje pasje lub odkryją je na nowo. Najważniejsze to być optymistą, dotleniać się na świeżym powietrzu, korzystać ze zdalnych lekcji i czekać na możliwość bezpiecznego powrotu do normalności.

Mimo tego, że do szkoły nie chodzimy, dzieci z „Zerówki” udowodniły, że można sobie w domu czas świetnie zagospodarować. Dzięki ogromnemu zaangażowaniu rodziców w domach przedszkolaków działy się prawdziwe cuda: powstały nowe budowle (zoo, zamek), pojawiły się wiosenne zwierzęta, zakwitły kwiaty, wykonano mnóstwo wielkanocnych ozdób, były pieczone ciasteczka, dzieci wykonywały doświadczenia, ćwiczyły sprawność rąk, poznawały nowe literki, wykonywały prace na konkursy, sadziły i siały rośliny.

Oto kilka zdjęć ze zdalnej nauki w wykonaniu przedszkolaków: Kwarantanna "Zerówka" .

Sytuacja epidemiologiczna spowodowała, że od miesiąca nie przychodzimy do szkoły. Stosujemy się do zaleceń rządu i zostajemy w domu. Nie znaczy to jednak, że nic nie robimy. Klasa 1 od samego początku dzielnie pracuje i zdobywa coraz to nowe umiejętności. Dzieje się tak dzięki doskonałej współpracy z rodzicami, którzy z wielkim zaangażowaniem współpracują ze mną i starają się, aby ten czas nie został zmarnowany. Dziękuję im za to. Jestem też  bardzo dumna z moich uczniów, którzy są tak bardzo zdyscyplinowani. Otrzymuję od nich liczne informacje jak sobie radzą. Znaleźliśmy sposób nawet na czytanie czy recytację wiersza. Wykonujemy  prace plastyczne, techniczne, liczymy, rozwiązujemy zadania i te na platformach i te w zeszycie, uczymy się liter. Dbamy także o zdrowie, ćwicząc i zdrowo się odżywiając. Staramy się w tym trudnym czasie dobrze bawić, jednocześnie nie zapominamy o obowiązkach. Oto kilka zdjęć przedstawiających pracę klasy pierwszej.

W ramach zajęć na odległość o tematyce związanej ze zdrowym odżywianiem i stylem życia chętni uczniowie z klasy II przygotowali pyszne i zdrowe przekąski. Mniam !!! Gratulacje dla Kubusia, Zosi i Wiktora. Natomiast Amelka z klasy III prezentuje się w stroju ekologicznym, wykonanym w ramach lekcji o strojach, tkaninach i modzie. Rewelacja !!!

Przedszkolaki z naszej  szkoły uwielbiają zabawy na sali gimnastycznej. Oprócz biegania i ćwiczeń ich ulubioną formą aktywności jest zabawa w dom, czy zamek. Dzięki olbrzymim klockom mogą tworzyć rozmaite budowle, co sprawia im niezwykłą radość.

W środę 11 marca uczniowie klasy II i III  rywalizowali o tytuł Mistrza Pięknego Czytania. W trakcie konkursu z zamkniętymi oczami losowali w swoich podręcznikach stronę z tekstem, który mieli następnie przeczytać. Podczas rywalizacji był ogromny stres ale też radość z odniesionych sukcesów, bowiem okazało się, że wszyscy uczniowie potrafią już pięknie czytać. Pani wychowawczyni pogratulowała wszystkim  wychowankom oraz wręczyła im dyplomy. Szczególne brawa należą się Zosi Sater i Amelce Piekarczyk, które wspólnie zajęły I miejsce.

W ramach projektu WOŚP uczniowie klas młodszych zostali przeszkoleni z zakresu pierwszej pomocy. W trakcie zajęć dzieci poznawały numery alarmowe, własnoręcznie wykonały telefony z materiałów technicznych oraz uczyły się jak przeprowadzać rozmowę z dyspozytorem pogotowia ratunkowego. Uczniowie przeszkoleni zostali jak należy postępować w sytuacji, gdy  ktoś z ich otoczenia lub osoba zupełnie dla nich obca straci przytomność lub przestanie oddychać. Podczas zabawy sprawdzali oddech, układali swoich kolegów w pozycji bocznej bezpiecznej, a nawet wykonywali masaż serca na specjalnej lalce przeznaczonej do tego typu ćwiczeń. Podsumowaniem akcji będzie wysłanie do WOŚP prac konkursowych pt.” Pomaganie- to dziecinnie proste”.

Zgodnie z informacją MEN zajęcia dydaktyczno-wychowawcze w Szkole Podstawowej w Glisnem zostają zawieszone na dwa tygodnie od 12- 25 marca 2020 r. ze względu na bezpieczeństwo zdrowotne dzieci i rodziców prosimy o pozostawienie dzieci w domu, unikanie skupisk ludzi, przestrzeganie zasad higieny i czystości pomieszczeń.

Dyrektor szkoły
Krystyna Pajka

Kolejnym elementem naszej innowacji pedagogicznej były „Podróże Guliwera” (ang.  Gulliver’s Travels). Jest to skrót tytułu powieści Jonathana Swifta z rodzaju popularnych w XVIII w. powieści podróżniczych. Powieść ta stanowi najbardziej znaną pracę Swifta, jest zaliczana do klasyki angielskiej literatury. Pełny tytuł to "Travels into Several Remote Nations of the World. In Four parts. By Lemuel Gulliver, First a Surgeon, and then a Captain of Several Ships", czyli „Podróże do wielu odległych narodów świata, w 4 częściach, opisane przez Lemuela Guliwera, najpierw lekarza okrętowego, później kapitana kilku statków". Powieść ta ma również wersję dla dzieci, którą przeczytaliśmy i omówiliśmy na naszych zajęciach. Towarzyszyły nam przy tym rekwizyty z krainy Lilliputów, czyli bardzo małe rzeczy, ale też gigantyczne kalosze i łapka na muchy, które miały symbolizować wyprawę Guliwera do Krainy Gigantów. Najmłodsi uczniowie naszej szkoły mieli za zadanie ubrać się w jednym dniu w stylu marynarskim, co spotkało się z ich wielkim zainteresowaniem. W kl. 0 „zacumował” niezwykły statek, który przywiózł wiele fascynujących rekwizytów związanych z morskimi wyprawami: skrzynię skarbów, kotwice, muszle, książkę o odkrywaniu świata, itp. Dzieci były zafascynowane światem żeglarzy i statków. Emilka z kl. I pokazała zdjęcie mapy jaką ma w domu. Mapa ta przedstawia największych odkrywców nowych lądów i dróg morskich z XIV i XV w. Natomiast dzieci z kl.0, wraz z P. M. Macugą, stworzyły pracę przedstawiającą podwodny świat, wykorzystując do tego: ławkę szkolną, folię, farby , a przede wszystkim swoją wyobraźnię. Był dla nas wszystkich niezwykły dzień – czekajcie na następny – tym razem w krainie czarów z Alicją!

Nowe zdjęcia zostały dodane do galerii Dzień książki.

27 lutego  w „Zerówce” obchodziliśmy „Dzień książki”. Przez cały tydzień dzieci mogły przynosić swoje ulubione książeczki tworząc w sali kącik czytelniczy. Dzieląc się wybranymi baśniami zachęcały innych czytelników do poznawania nowych lektur. Podczas czwartkowego obchodu Dnia książki przedszkolaki kreatywnie przebrały się za ulubione postaci z kart książkowych. Była Martynka, Czerwony Kapturek (na szczęście bez wilka), Świnka Pepa, Minionek, Myszka Mini (nawet dwie), Lol, Aleksa i Złotowłosa.

Dzieci odszukiwały przedmiotów związanych z konkretną bajką, przebierały ziarna fasoli niczym Kopciuszek, przymierzały pantofelki i szukały ich właścicieli. Dużą atrakcją była historia Czerwonego Kapturka czytana przez Olivię po angielsku, której tytuł brzmi „Little Red Riding Hood”.

Bohaterowie bajek byli inspiracją do powstania prac plastycznych: Czerwonego Kapturka, Kota w butach, Brzydkiego kaczątka czy pantofelka Kopciuszka.

Bardzo się wszystkim podobał ten książkowy dzień. Myślę, że rośnie nam pokolenie młodych czytelników.

W naszej szkole realizujemy w tym roku szkolnym innowację pedagogiczną, której bohaterami są najbardziej znane postacie z kanonu brytyjskiej literatury dla dzieci. Nasze wspólne działania, poprzez zabawę, projekty, mają zachęcić uczniów do samodzielnego czytania i oglądania adaptacji tych dzieł. Przygotowane, przez nauczycielkę języka angielskiego, zadania podsumowujące każdą z książek mają na celu utrwalenie słownictwa poznanego w trakcie czytania lub oglądania bajek, czy też filmów. Kolejną pozycją z naszego kanonu były „Przygody Alicji w krainie czarów” Lewisa Carolla. Wspólna przygoda z Alicją zaowocowała rysunkami i kapeluszami inspirowanymi bohaterami tej książki.

19 lutego w naszej szkole odbył się Bal Karnawałowy. Młodsze dzieci przebrane były za bohaterów znanych bajek i filmów dla dzieci. Wspólne tańce i zabawy zakończyły się wyborem królowej i króla, którymi zostali Zosia i Wiktor z kl. II. W trakcie zabawy przewidziany był słodki poczęstunek dla wszystkich uczestników balu. Starsi uczniowie bawili sie w po południu. Wspólna zabawa przyniosła wiele radości!

Kolejnym elementem realizowania innowacji pedagogicznej pt. „Bohaterowie angielskich książek dla dzieci”, była „Księga dżungli” (ang. The Jungle Book). Jest to zbiór opowiadań autorstwa pisarza i noblisty Rudyarda Kiplinga. Opowiadania te przedstawiają losy chłopca Mowgliego, wychowanego przez wilki. Pojawiają się tam dzikie zwierzęta i opisy przyrody, które stały się dla nas inspiracją do stworzenia dekoracji w stylu dżungli. Uczniowie  mieli za zadanie ubrać się w taki sposób, aby ich stroje były inspirowane dżunglą. Dzieci z kl. I-III przeczytały fragmenty „Księgi dżungli”  w wersji dla dzieci. Wspólnie rozwiązywaliśmy zadania w języku angielskim i oglądaliśmy bajkę opartą na motywach tej powieści. Śniadanie w tym dniu było trochę inne, co pokazuje górne, środkowe zdjęcie.

W naszej szkole realizujemy kolejną już innowację pedagogiczną. Jej tytuł to „Bohaterowie angielskich książek dla dzieci”. Innowacja ta ma na celu poszerzenie wiedzy na temat najbardziej znanych książek z kanonu brytyjskiej literatury dla dzieci. Poza tym, nasze wspólne działania mają zachęcić uczniów do samodzielnego czytania i oglądania adaptacji tych dzieł. W trakcie zajęć wspólnie czytamy, po polsku i po angielsku, wybrane książki i rozwiązujemy zadania, które mają na celu utrwalenie słownictwa poznanego w trakcie czytania lub oglądania bajek czy też filmów. Pierwsze dwie pozycje to „Kubuś Puchatek” autorstwa Alana Alexandra Milne i „Miś zwany Paddington” autorstwa Michaela Bonda. Uczniowie z klas młodszych bardzo chętnie uczestniczyli w poznawaniu przygód Kubusia i Paddingtona - stworzyli piękne rysunki, rozwiązywali karty pracy w języku angielskim na temat tych książek. W trakcie jednych z zajęć ubrali się, inspirując się Kubusiem Puchatkiem. Odwiedzili swoich młodszych kolegów z kl. 0, którzy również z zainteresowaniem słuchali naszej krótkiej prezentacji na temat brytyjskich misiów. Nauka przez zabawę to świetny pomysł!

W tym roku szkolnym akademia z okazji Dnia Babci i Dziadka w naszej szkole była obchodzona wyjątkowo uroczyście. Przedstawienia przygotowały dzieci z  od oddziału przedszkolnego do klasy VII, tak aby każdy z zaproszonych gości poczuł się wyróżniony.

Maluchy zaprezentowały się z jak najlepszej strony, recytując wiersze, śpiewając piosenki i tańcząc. Uczniowie zaprezentowali swój talent wokalny kolędując i przedstawiając Jasełka. Widownia nagrodziła każdy występ gromkimi brawami.

Uwieńczeniem akademii były występy uczniów starszych klas, którzy brawurowo zatańczyli walca wiedeńskiego, do muzyki granej przez kl. IV, pod batutą szkolnego dyrygenta.  Po akademii rodzice zaprosili dzieci i wszystkich gości na wspaniały poczęstunek. Wiele babć i dziadków to absolwenci szkoły w Glisnem, którzy byli bardzo zadowoleni, że mogą teraz oglądać swoje wnuki prezentujące niezwykłe talenty.

Dzięki publikacji Narodowego Banku Polski, nasi uczniowie mogli dowiedzieć się wielu zaskakujących informacji na temat polskiego złota, a także tajnej operacji, mającej na celu przewiezienie do Polski 100 ton złota. Operacja była przygotowywana wiele tygodni przez setki pracowników NBP. Do kraju powróciło 100 ton złota, które do tej pory było przechowywane w londyńskich skarbcach. Dla NBP ważne było to, że operacja relokacji złota dokonała się w  100-lecie ustanowienia polskiej waluty, złotego.

Jego wartość to 18 miliardów złotych. Dzięki publikacji NBP uczniowie dowiedzieli się także w jaki sposób złoto jest przechowywane, jaka jest jego historia i jakim wydarzeniom z historii Polski ono towarzyszyło przez całe wieki.  Uczniowie mogli również zobaczyć wydane przez NBP okolicznościowe monety upamiętniające znane postacie z naszych dziejów. Lekcja wzbudziła ogromne zainteresowanie.

Nowe zdjęcia zostały dodane do galerii Biały dzień w "Zerówce".

24 stycznia w naszym przedszkolu królował ulubiony kolor Pani Zimy- biel. Stało się to za sprawą zorganizowanego w oddziale przedszkolnym „Białego dnia”. Dzień zaczęliśmy od śniegowych eksperymentów: oglądaliśmy topniejący śnieg i sprawdzaliśmy, czy biały puch za oknem jest czysty. Okazało się niestety, że nie. Później próbowaliśmy złowić kawałki lodu na sznurek. Ta zabawa zręcznościowa wcale nie była taka prosta. Nikomu nie udało się wykonać  zadania. Dopiero z pomocą przyszła nam sól, która pomogła magicznie złapać kawałki lodu, zupełnie jak wędka. Bardzo podobała się dzieciom zabawa w pingwinki dryfujące na krze lodowej. Dzieci, zamienione w pingwiny, musiały utrzymać się na kawałkach lodu (białej kartce), którą, co jakiś czas, podjadał pływający rekin. Dzieci musiały sobie poradzić z ubywającym miejscem na lodowej tafli: były więc przytulańce, stawanie na jednej nodze, ściskanie, a nawet sprytne pingwinki zmieniały taflę lodu na większą. Gdy podpływał rekin i ujadał kawałki lodu piski dzieci było słychać w całej szkole!

Po skończonej zabawie dzieci przeniosły się do lodowej krainy czyli Antarktydy. Tam poznały zwyczaje zwierząt na podstawie opowiadania o dwóch zajączkach i dowiedziały się, że niektóre zwierzęta zmieniają futro na białe zimowe. Takie białe pokrycie zapewnia bezpieczeństwo zwierzętom które stają się niewidzialne na śniegowej połaci. Dzieci widziały zdjęcia sowy śnieżnej, niedźwiedzia polarnego i pingwinów.

Najciekawszym punktem białego dnia było jednak czarowanie śniegu. Korzystając z mąki kartoflanej oraz pianki do golenia dzieci wyczarowały sztuczny śnieg. Ta zabawa sensoryczna była świetną gimnastyką zarówno dla naszych paluszków jak i wszystkich zmysłów. Z białej masy dzieci zrobiły śniegową krainę.

Choć za oknem zupełnie nie widać zimy, zachęcamy do wyczarowania jej w domu!